Im just here to hold your hand when you die.
Vill nota tækifærið til að benda á að Frímann Haukur Ómarsson er svikulur hálfviti. Og ef það er ekki nóg, græjið gapastokkinn. Lífið brosti við mér seinustu daga. Var búinn að plana ágætis ferð til Belgíu í sumar á tónlistarfestivalið rockwerchter, en þá þurfti einhver læknir á Blönduósi að klúðra öllu fyrir mér. Og talandi um lækna þá var jeg að koma frá einum slíkum. Jeg var orðinn hræddur um að vera með banvænan sjúkdóm vegna útbrodds sem jeg var byrjaður að fá um líkamann. Jeg semsagt yfirsteig ofsahræðslu mína við lækna(sem var reyndar engin) og leitaði hjálpar á heilsugæslustöðinni. Þegar inn var komið skipaði læknirinn mér að fara úr að ofan, eins og þeir eiga nú til. Jeg var orðinn hræddur um að kynþokkinn sem áður hefur umlukið mig væri allur á bak og brott, því læknirinn leit á mig í tvær sekúndur, sneri því næst undan og sagði ákveðinn:,,Í bolinn með þig aftur". Síðan sagði hann mér eitthvað rugl um eitthvað rósarútbrodd sem hann vissi ekki hvað væri, en væri farið eftir mánuð. Allavega.. Best að festa hugann í fræðum lífsins, því í þeim er víst próf á morgun.

Og sambandi við myndirnar, þá virðist jeg vera búinn að þróa í mér einhverja þrjósku sem beinir sér bara gegn þessum hlut. En þær koma þó líklega áður en þú getur talið upp í milljarð.

Hot lips ain't misbehavin'
Nú jæja.. Það var kveðjudagur í gær fyrir belgana. Frekar sucky shit. Grillveislan sem sverrir nokkur var að tala um var seinasta kvöldið með þeim. En því miður þurftum við að lenda í samsærisvef ríkisstjórnarinnar, sem hefur áfengisbúðina lokaða á sumardaginn fyrsta. Svo jeg var líklega sá eini, eða einn af fáum, sem var að drekka. Svo í gær flæddu tár um öll gólf á flugvellinum á Akureyri. Alveg ótrúlega dramatískt. Meira að segja einn strákurinn táraðist. Þó ekki Frímann sem sagði einungis:,, Það er hægt að vera sár þó maður felli engin tár". Og né heldur Kiddi, sem aldrei kyngir karlmennskunni. En allavega virðist svo vera að jeg verði vaðandi skít í náminu á næstu vikum.
Peis to tha inhuman reis!

Og já varðandi myndasíðuna, þá er hún á leiðinni en jeg þarf fyrst að yfirstíga ofsahræðslu mína við myndavélar(sálarþjófa).

We be illin.
Myndirnar frá helginni(sem eru reyndar bara 6) koma líklega bráðum inn. Ágætlega skemmtileg helgi. Það var fyllt Belga hægri vinstri. Svo skemmtilega vill nefnilega til að Tim Vanhooren nokkur, Belgi með meiru, gistir heima hjá mér þessa dagana. Í gær var litið við á Græna hattinn, þar sem strákarnir í Skyttunum stóðu fyrir partí og spileríi. Þar var mjög góð skemmtun.´
Var að koma frá skíðasvæði Akureyringa, Hlíðarfjalli. Jeg skil ekki hvernig fólkið þarna getur selt manni miða án þess að fá samviskubit, því það er nær enginn snjór þarna. En það er enginn snjór hérna á Svölunum þannig ætli jeg kveðji ekki í bili.

Stefán segir:,,Mervíkingar". Þið segið:,,Afkomendur krists"! <--kórus í vinsælu dægurlagi.

Þrátt fyrir fasta ákvörðun mína um að sniðganga sund á næstunni brotnaði jeg niður í gær og hringdi grátandi í plasta.. Þrátt fyrir ekkann náði jeg að gera skiljanlegt hvað jeg vildi. Og við fórum í sund. Og ekki var þessi sundlaugarferð minna merkileg en hver önnur. Byrjaði á því að við sáum aðal popp-idol Íslands(á ekki við þá sem tóku þátt í ómerkilegu keppninni) í sturtu. Og hver er sá maður sem jeg spara ekki stóru orðin um? Nú auðvitað Jónsi í svörtum fötum. Jeg hljóp aftur að skápnum mínum til að ná í myndavélina, en hann var víst læstur. Svo jeg sturtaði mig bara rjóður í kinnunum við hliðina á þessum merka manni. Jeg og Plastið þögðum allan tímann meðan við þvoðum af okkur skítinn. En strax og við fórum úr sturtuklefanum skríktum við eins og litlar stelpur, föðmuðumst og ræddum fram og aftur um glæsilegan líkamsvöxt átrúnaðargoðsins. Plastið sór meira að segja að hann hefði verið að syngja í sturtu. Eða réttara sagt raula. Jeg stend reyndar fastur í þeirri trú að hann hafi verið að lofsyngja frjósemisgyðjuna Ísis.

*Hafa skal í huga að þessi frásögn er dramatæsuð og ýkt til að gera hana áhugaverðari

Allavega, séra Sverrir hefur víst náð að redda myndaserver fyrir síðuna, og þar sem jeg er kominn með eina stafræna(fagmannamál) í hendurnar, þá mun án efa rísa hér upp mjög áhugaverð myndasíða.

Jæja, fjórði pósturinn minn í dag.
Skellti mér í sund í dag í sumarblíðunni í sundstuttbuxum... En já allavega vorum við sverrir og stefán greinilega búnir að jafna okkur á árás mannsins um daginn. Frá þessari árás er það að segja að við vorum í sakleysislegum leik í sundi, og allt í einu kemur maður, sem greinilega var ekki alveg heill(aumingja hann) og byrjar að hrinda sverri. Eftir langann tíma af samningaviðræðum náðum við að skilja að maðurinn vildi að við létum Níels, sem er þá vinur hans eða boltinn hans eða eitthvað, í friði. Við vorum náttúrulega í miklu sjokki yfir framferði mannsins og hugmyndir um að hætta sundferðum almennt voru komnar upp á borðið. Svo í dag, þegar við vorum búnir að gleyma hremmingunum með manninn, ákváðum við að skella okkur í sund(í sumarblíðunni í sundstuttbuxum). Þetta virtist ætla að ganga smurt allt þar til við vorum alveg ivð það að fara að drífa okkur uppúr. Byrjar þá ekki Jon hlaupari, þekktur "rugludallur" á Akureyri, að ausa yfir mig ættartali sínu. Ég sem náttúrulega brá rosalega, stirðnaði allur upp og sagði bara "já, já" í um tuttugu mínútur meðan maðurinn fræddi mig um ættir sínar á Snæfellsnesi, frænda hans sem brenndi kirkjubekkin, gáfuðu skyldmenni hans á Akureyri, systkyni hans(sem hann kallaði einnig hálfvita) og allt sem mig langaði ekki að vita. Þetta var án efa seinasta sundferðin mín.

(Tekið úr 13. kafla "Raunarsögur úr samtímanum" eftir Dr. Alceste)

Hefur ungdómurinn gleymt punktinum?!
Hef verið að skoða ýmsar svona bloggsíður á netinu, sem reyndar er hundleiðinlegt, og hef komist að því að fólk er hætt að nota punktinn. Og þá er jeg ekki bara að tala um þig Guddi minn. Hver ætli ástæðan fyrir þessu sé? Jeg meina punkturinn gegnir mikilvægu hlutverki í rituðu máli. Kannski er ástæðan sú að fólk sem bloggar, skrifar kannski frekar inn á bloggið sitt eins og það talar heldur en skrifar. En jeg meina, það talar enginn alveg án þess að stoppa. Nema að hann fái súrefnið sitt í gegnum aðra leið en hann talar. Skrítið helvíti. Helvíti skrítið? Það virkar allavega skrítið þegar Botticelli lýsir því. en hann var líka hálfgerður hálfviti. Hmm.. Þetta er víst þriðja skiptið sem jeg blogga í dag. Éttu það Stefán Þór Hjartarsson. Fuck hvað mig langar í vínarbrauð.. Craving... Ohh.. Jeg verð að fara..

Fuck málfrelsi! Gestabókin er komin undir fulla riskoðun! Nú getið þið frelsisdýrkunar hippadruslur bara tjáð ykkur annarstaðar, en tími ykkar er að renna út! Brátt sjást menguðu orð ykkar og hugsanir ekki neinstaðar, enginn mun þurfa horfa uppá skítugt hár ykkar og útganginn á ykkur, tónlist ykkar mun aldrei hljóma framar og skítalyktin af ykkur og aula-grasi ykkar mun hvergi fyrirfinnast! Haha! Með tennur líkt og hafmeyja!

Nú jæja, styttist í að skólinn byrji aftur. Það er nú ekki alslæmt. Jeg er hinsvegar alslæmur. Jeg er lygari. Ætli jeg myndi átta mig á því að ef jeg væri með tveggja metra langa matarprjóna fyrir framan borð sligandi af kræsingum ásamt öðru fólki, að við ættum að mata hvort annað? (sbr. Sagan hans Sigga í gær) Var að velta því fyrir mér hvort jeg sé lélegur í ensku eða hvort Aesop "minn kæri" Rock sé virkilega að halda því fram að hann saumi nafn sitt á arfleið sína. Nú jæja, keypti mér bíl um seinustu helgi, klessti hann um þessa. Það er nú nokkuð ágætur árangur, helst þar sem mér var byrjað að líka ágætlega við bílinn. En svona er lífið yfirfullt af skemmtilegum uppákomum. Svo tek jeg á móti Belgískum vini mínum á morgun. Eitthvað skólaverkefni. Skellti mér til Belgíu í November og skemmti mér konunglega. Verst að einn þátturinn í skemmtuninni virðist hafa komið ferðinni í aðeins meiri móðu en jeg hefði viljað. Murs er virkilega vitlaus gaur. En jeg er út. Pís!

Jibbí, aðeins minna en vika eftir að páskafríinu. Allt í góðu enn sem komið er. Ætla að setja inn uppáhalds smásöguna mína eftir einmitt uppáhalds rithöfundinn minn, Dr.Alceste. Þessi saga hefur hjálpað mér yfir hóla og hæðir í lífi mínu:

..Hann hafði hangið of lengi í þessu starfi. Bíll eftir bíl keyrði framhjá, en hann mundi ekki eftir einum einasta einstakling. Oft hafði hann velt fyrir sér að hætta, en hvernig ættu börnin þá að borða? Og hvað um jógatíma Kristínar. Nei hann gæti það ekki.. En þennan dag rann dropinn lymskulega niður glerið og fyllti mælinn. Þetta leit út fyrir að verða þetta venjulega: ,,leyfi?" ,,já, hérna" ,,takk fyrir". En nei, þetta var eitthvað annað. Ljóshærður maður, þó nokkuð dökkur yfirlitum renndi bifreið sinni upp við básinn hans. ,,leyfi?".. Svarið kom honum meira en lítið á óvart: ,, Check my permit, kermit". Og svo sýndist honum gólfið nálgast hann á ofurhraða. Sekúndubroti seinna var hann orðinn að lagardýri með sterkbyggðar afturlappir og langa tungu. Hvar ætli flugurnar haldi sig?

Pís.

Páskafrí.. Hvort ætli sé ofar í huga ungmenna nú til dags, píslarganga krists eða það hve miklu saurlífi þeir ætla að lifa í fríinu. Nú jæja, þú heldur það.. En allavega, frábært veður í dag og varð það til þess að jeg svaraði Brynju-ís kallinu sem kallar stanslaust á mig úr fjarska. Jeg og Sverrir Nelly eftirherma skelltum okkur á einn lítinn. Ísdaman var fremur undarleg og tróð þrem súkkulaðikúlum ofan í vöfflubrauðið mitt áður en ísinn fór í. Þessi undarlega hegðun hefur valdið mér miklu hugarangri í alland dag, og á ef til vill eftir að gera það um alla ævi. Eða ekki.. Nú þarf víst að ákveða hvað maður á að gera af sér í þessu fríi.. Og ætla jeg að sökkva mér í þær vangaveltur og hætta þessari tímaeyðslu.

stefan hinn afskræmdi:

Nú hefur hið ævaforna vefsetur einsogahusum verið endurvakið. Og þrátt fyrir að blogg sé alltaf jafn leiðinlegt, geri jeg mér miklar væntingar til framtíðar þessa bloggs. Jæja, nú hafa fasistarnir víst ákveðið að ganga alla leið í einelti sínu á reykingarfólki. Nei, það var víst ekki nóg fyrir þá að láta okkur standa úti kuldanum, langt frá skólanum til að anda að okkur æðri reyknum, nú eru þeir að byggja vegg til að skilja okkur frá reykingar"aðstöðunni". En ef maður lýtur á þetta frá öðrum sjónarhóli(jafnvel heimili Línu) þá er mjög skiljanlegt að bæjaryfirvöld og stjórnendur lystigarðsins vilji ekki hafa það að einhverjir unglingapungar komi hvern dag og hendi sígarettum og rusli á jörðina í annars ágætum lystigarði. Það var ruslafata þarna, en einhverjir óprúttnir aðilar (líklega ekki reykingarmenn, heldur óvinirnir(samsæri(svigi inn í sviga inn í sviga))) sprengdu hana víst í loft upp. Þetta eru víst ofsóknirnar sem maður þarf að lifa við, allt fyrir nautnina sem af blessaðri sígarettunni hlýst. Og með þessum orðum kveð jeg.

Ykkar, stefan