Þar sem jeg er orðinn gamall gaur held jeg að jeg skelli bara einum gömlum texta hérna inn, lesendum til yndisauka.


Ég reyni að dreifa huganum, finna eitthvað annað til að hugsa um
losna við þessa tilfinningu tómleika sem orð ná ekki utan um
en það dugar stutt, hugsanir reika og leita aftur til þín
erfitt að meðhöndla það að nærvera þín er nú aðeins minning
og þó dagarnir líði á næstum sama hátt og lífið hafi sinn vanagang
þá líður það svo hægt og kvíðinn fylgir mér hvern andardrátt
fólk segir að ég sé betur settur þér frá, hrósar mér fyrir að hafa náð
tökum á vandanum en hví tal'um vandamál þegar við saman vorum alltaf sátt
án þín er allt svo snautt af innlifun, finn vart fyrir sólskyninu
með þér ég kynntist birtu en nú er aftur einn eftir í myrkrinu
fæst ekki lesið úr mínum svipbrigðum en handan sljórra augna er hvirfilvindur
af minningum, finnst heil eilífð frá því við skildum
og tíminn svo mikið lengur að, líða og þó ég finni til þreytunnar
þá ligg ég andvaka og í glopóttum minningum reyni að fylla í eyðurnar
sagt er að fjarlægðin geri fjöllin blá og svo er það líklega í þessu tilviki
og þó tíminn lækni öll sár, held ég að komist aldrei almennilega yfir þig

Enn og aftur stend mig að verki við að stara á klukkuna
stundirnar heila eilífð að líða, hef einskis að bíða síðan við urðum að
láta leiðir skilja en þannig er nú einu sinni lífsins framvinda
maður missir og kemst yfir það, en með þér veit ég ekki hvar skal byrja.
Og þó stundum kunni að virðast sem líf mitt sé einskis virði án þín
ekkert skipti nokkruntíman jafn miklu máli og allt í kring virðist svo fánýtt
þá jeg horfi fram, held í vonina að einn góðan veðurdag
verði þetta tímabil orðið að, lífsreynslu mér til betrunar
þangað til er ég fastur í þessu tómi, þessu ástandi
að reyna að átta mig, hvað það er sem ristir svo djúpt, kannski bara ávaninn
berst við að halda mér gangandi, daginn í dag og það sem við tekur
læt þetta ekki algjörlega skemma mig, býst við að það sé nægur skaði skeður
finnst sem ég gangi hengibrú með hyldýpi til beggja handa
reyni að halda mig á brautinni og freistinguna jeg veðr að standast
sagt er að fjarlægðin geri fjöllin blá og ætli það eigi ekki við um þig líka
tíminn læknar öll sár, en hann er bara svo fjandi lengi að líða.

Áfram emó rapp

Hmm..
Of skemmtileg helgi að baki. Man reyndar ekki alveg eftir henni, en man að hún var alveg þrusugóð. Svaf reyndar í mestalagi 5 tíma samtals, en hver þarf svosem svefn? Ekki svara þessari spurningu. Hjálmar og Forgotten Lores skemmtu gestum á laugardaginn í annars svo mjög óaðlaðandi skemmtistaðnum sjallanum. Og auðvitað þurftu þeir menn Sjálfstæðishússins að klúðra eins miklu og þeir mögulega gátu; köttað á Forgotten menn eftir þrjú eða fjögur lög og skipt inn "Call on me" myndbandinu; ekki auglýst Forgotten Lores með Hjálmum og að lokum; eftir magnað lag sem Hjálmar og Byrkir b tóku saman í endann, þar sem Byrkir rappaði lag sitt Handsprengjufunk yfir hægt undirspil Hjálma, þá var ekki hikað við að setja samstundis lög með hljómsveitinni Papar á spilarann. Á um það vil hálfu sekúndubroti breyttist fína andrúmsloftið sem hafði verið þar í sömu helvítis sjallaballahóruhúsaogógeðis-stemningu og er þarna hverja helgi. GJ!

Feitasti kötturinn minn lyktar eins og piss. Jeg er farinn að halda að hann sé aftur orðinn þunglyndur og hættur að þrífa sig. Hann er alltaf að nudda sér utan í mig og vona að jeg klappi honum, en skilur ekki að jeg vil ekkert lykta eins og hann.

Jeg missti alla trú á fjölskyldu minni yfir matarborðinu í dag. Móðir mín var að segja okkur frá útskriftarveislunni sem hún ætlaði að halda fyrir frænda minn næstu helgi. Hvernig kökur og tertur hún ætlaði að baka, hverjum hún ætlaði að bjóða og fleira sem jeg veiti sjaldnast mikinn áhuga. Það greip mig þó eitthvað þegar hún minntist á dagsetninguna. ,,Já á laugardaginn 17.". Jeg hugsaði mig um í smástund. 17. desember, af hverju finnst mér eins og það sé eitthvað að fara að gerast þá.. Já auðvitað! Það er afmælisdagurinn minn! Og þegar jeg reyni að koma þeirri léttvægu staðreynd að, segir hún að jeg megi alveg bjóða einhverjum vinum mínum og fá kökur í stúdentaveislunni! Svo núna auglýsi jeg eftir góðhjartaðri fjölskyldu sem er tilbúin til að halda mér afmælisveisluna sem jeg á skilið.

E.s. Ef einhver rekst á annanhvorn bíllyklanna minna (af Opelnum) þá væri mjög fínt ef sá hinn sami myndi láta mig vita.