Í tilefni af því að hafa afrekað að vakna í terpentínu, gráta af sársauka í sturtu, sofna í baði með rennslið á, moka hérumbil þrjátíu lítrum af vatni af baðherbergisgólfinu með fægiskóflu á milli þess sem jeg þreif kattarælu; allt fyrir klukkan tíu um morguninn á sunnudegi, hef jeg ákveðið að heiðra dyggan lesendahóp okkar með nokkrum orðum.
Nei annars, það verður að bíða betri tíma. Gefum þessu svona þrjú ár í viðbót, þá ætti jeg að vera tilbúinn með færslu svo háfleyga að hún fær hvítflibba til að skjálfa eins og hríslur alla leið í fjórðu víddina.
Talandi um háfleygt. Meðan gusugangurinn var sem mestur í morgun stóð jeg mig að verki að raula þetta litla ljóð fyrir munni mér. Uppruni þess er óþekktur en boðskapurinn leynir sér ekki.



En Gúllíver hann gaf sig ekki,
hrissti af sér alla hlekki
putar með sína svik' o'pretti
skjálfandi skelfdir tóku á sprettinn

hæ sverrir

Bestu ávextir (í tímaröð):

1. Appelsínur
2. Kiwi
3. Ugly
4. Vínber
5. Græn epli
6. Rauð epli

Verstu ávextir:

1. Pera


Bestu Lögmálin:

1. Óvissulögmálið
2. 1.sta lögmál varmafræðinnar
3. Þyngdarlögmál Newtons
4. Gauss lögmálið
5. Lögmál Faradays
6. 1sta lögmál Kirchhoffs
7. Handalögmálið

Þar sem jeg er orðinn gamall gaur held jeg að jeg skelli bara einum gömlum texta hérna inn, lesendum til yndisauka.


Ég reyni að dreifa huganum, finna eitthvað annað til að hugsa um
losna við þessa tilfinningu tómleika sem orð ná ekki utan um
en það dugar stutt, hugsanir reika og leita aftur til þín
erfitt að meðhöndla það að nærvera þín er nú aðeins minning
og þó dagarnir líði á næstum sama hátt og lífið hafi sinn vanagang
þá líður það svo hægt og kvíðinn fylgir mér hvern andardrátt
fólk segir að ég sé betur settur þér frá, hrósar mér fyrir að hafa náð
tökum á vandanum en hví tal'um vandamál þegar við saman vorum alltaf sátt
án þín er allt svo snautt af innlifun, finn vart fyrir sólskyninu
með þér ég kynntist birtu en nú er aftur einn eftir í myrkrinu
fæst ekki lesið úr mínum svipbrigðum en handan sljórra augna er hvirfilvindur
af minningum, finnst heil eilífð frá því við skildum
og tíminn svo mikið lengur að, líða og þó ég finni til þreytunnar
þá ligg ég andvaka og í glopóttum minningum reyni að fylla í eyðurnar
sagt er að fjarlægðin geri fjöllin blá og svo er það líklega í þessu tilviki
og þó tíminn lækni öll sár, held ég að komist aldrei almennilega yfir þig

Enn og aftur stend mig að verki við að stara á klukkuna
stundirnar heila eilífð að líða, hef einskis að bíða síðan við urðum að
láta leiðir skilja en þannig er nú einu sinni lífsins framvinda
maður missir og kemst yfir það, en með þér veit ég ekki hvar skal byrja.
Og þó stundum kunni að virðast sem líf mitt sé einskis virði án þín
ekkert skipti nokkruntíman jafn miklu máli og allt í kring virðist svo fánýtt
þá jeg horfi fram, held í vonina að einn góðan veðurdag
verði þetta tímabil orðið að, lífsreynslu mér til betrunar
þangað til er ég fastur í þessu tómi, þessu ástandi
að reyna að átta mig, hvað það er sem ristir svo djúpt, kannski bara ávaninn
berst við að halda mér gangandi, daginn í dag og það sem við tekur
læt þetta ekki algjörlega skemma mig, býst við að það sé nægur skaði skeður
finnst sem ég gangi hengibrú með hyldýpi til beggja handa
reyni að halda mig á brautinni og freistinguna jeg veðr að standast
sagt er að fjarlægðin geri fjöllin blá og ætli það eigi ekki við um þig líka
tíminn læknar öll sár, en hann er bara svo fjandi lengi að líða.

Áfram emó rapp

Hmm..
Of skemmtileg helgi að baki. Man reyndar ekki alveg eftir henni, en man að hún var alveg þrusugóð. Svaf reyndar í mestalagi 5 tíma samtals, en hver þarf svosem svefn? Ekki svara þessari spurningu. Hjálmar og Forgotten Lores skemmtu gestum á laugardaginn í annars svo mjög óaðlaðandi skemmtistaðnum sjallanum. Og auðvitað þurftu þeir menn Sjálfstæðishússins að klúðra eins miklu og þeir mögulega gátu; köttað á Forgotten menn eftir þrjú eða fjögur lög og skipt inn "Call on me" myndbandinu; ekki auglýst Forgotten Lores með Hjálmum og að lokum; eftir magnað lag sem Hjálmar og Byrkir b tóku saman í endann, þar sem Byrkir rappaði lag sitt Handsprengjufunk yfir hægt undirspil Hjálma, þá var ekki hikað við að setja samstundis lög með hljómsveitinni Papar á spilarann. Á um það vil hálfu sekúndubroti breyttist fína andrúmsloftið sem hafði verið þar í sömu helvítis sjallaballahóruhúsaogógeðis-stemningu og er þarna hverja helgi. GJ!

Feitasti kötturinn minn lyktar eins og piss. Jeg er farinn að halda að hann sé aftur orðinn þunglyndur og hættur að þrífa sig. Hann er alltaf að nudda sér utan í mig og vona að jeg klappi honum, en skilur ekki að jeg vil ekkert lykta eins og hann.

Jeg missti alla trú á fjölskyldu minni yfir matarborðinu í dag. Móðir mín var að segja okkur frá útskriftarveislunni sem hún ætlaði að halda fyrir frænda minn næstu helgi. Hvernig kökur og tertur hún ætlaði að baka, hverjum hún ætlaði að bjóða og fleira sem jeg veiti sjaldnast mikinn áhuga. Það greip mig þó eitthvað þegar hún minntist á dagsetninguna. ,,Já á laugardaginn 17.". Jeg hugsaði mig um í smástund. 17. desember, af hverju finnst mér eins og það sé eitthvað að fara að gerast þá.. Já auðvitað! Það er afmælisdagurinn minn! Og þegar jeg reyni að koma þeirri léttvægu staðreynd að, segir hún að jeg megi alveg bjóða einhverjum vinum mínum og fá kökur í stúdentaveislunni! Svo núna auglýsi jeg eftir góðhjartaðri fjölskyldu sem er tilbúin til að halda mér afmælisveisluna sem jeg á skilið.

E.s. Ef einhver rekst á annanhvorn bíllyklanna minna (af Opelnum) þá væri mjög fínt ef sá hinn sami myndi láta mig vita.

Að vera nörd.
Að vera nörd er að fara kappklæddur á föstudagskvöldi útfyrir bæinn með teppi, kakó og kíki, og skoða stjörnurnar. Andrómeda sást einkar vel og einnig gerðu þrjú til fjögur stjörnuhröp vart við sig. Skil ekki hvers vegna fólk er að dópa og drepa sig þegar það getur horft á stjörnurnar. Nei reyndar myndi jeg frekar segja að það að vera nörd sé að öskra:,, You just got owned!" rétt á eftir samförum.

Gleymdi að skrifa eitthvað um seinustu helgi og nenni því varla núna. Samt reyndar viðburðarrík helgi. Busapartí haldið heima hjá mér á föstudaginn. Síðan tónleikar á laugardaginn þar sem böndin Kingstone og Króníka tóku höndum saman og skemmtu sér og öðrum. Held það sé að finna einhverjar myndir af því á síðunni hennar Anítu. Það er verulega fresh.

Nenni ekki að skrifa. Lífið (Ófið) er eins og veggteppið sem hangir fyrir ofan stigann á leiðinni niðrí bílskúr, mamma gerði það. Það þykir mér líklegt. Líklegt eins og Lík-legi gaurinn sem vinurinn minn Pun Gshi var með í skottinu um daginn.

Í tilefni af baráttudegi kvenna næstkomandi mánudag hef jeg ákveðið að byrja þessa litlu færslu á tilvitnun af vísindavefnum þar sem svarað var spurningunni, Hvað er kona.

,, Samkvæmt sálgreinandanum Sigmund Freud (1856-1939) er helsta einkenni á tilvist konunnar vöntun á limnum. Tilvist hennar snýst þess vegna að miklu leyti um að bæta sér upp þennan skort, annað hvort með því að taka þátt í samförum við karlmann og fá þannig hin eftirsótta lim inn í sig einhverja stund, eða með því að eignast barn, en samkvæmt Freud er barnið uppbót konunnar fyrir liminn."

,, hin eftirsótta lim"! Haha, er þetta ekki makalaust. Pælið í geðveikinni.

Í þessari sömu heimsókn á vísindavefinn komst jeg að öðru sem mér þótti ekki alveg jafn skemmtilegt. Já, sem mér þótti eiginlega bara alls ekkert skemmtilegt. Enn og aftur virðist fólk taka sig saman og brjóta niður þær fáu undirstöður sem eftir eru í lífi mínu. Það kemur í ljós að jeg, Stefán Jökulsson, fæddur 17. desember, er í rauninni ekkert hetjulegur bogamaður líkt og jeg hef haldið allt mitt líf. Nei, nú vilja þeir segja mér að jeg sé Naðurvaldi! Hvern fjandann á það að þýða! Eftir að hafa sómasamlega skoðað stjörnuspánna mína svo árum skiptir og reynt eftir bestu getu að breyta eftir henni, kemur í ljós að jeg hef alla tíð lifað í lygi. Og það sem verra er, það skrifar enginn stjörnuspá fyrir Naðurvalda. Hvað í andskotanum er eiginlega Naðurvaldi?! Ætli jeg verði ekki bara að byrja að haga lífinu eftir eigin höfði þar sem jeg hef enga stjörnuspá til að leiðbeina mér. Jeg bara finn á mér að það á eftir að fara illa..
Hér má finna greinina sem braut niður heimsmynd mína.

Sjaldan er ein báran stök. Mér til mikillar óánægju komst jeg að því um daginn, eftir að hafa þreytt próf sem jeg fann á b2.is(eða Stefán Þór Hjartarson fann og sagði mér frá) að jeg er í raun einungis 18% nörd. Þar sem þessi útkoma er augljóslega óásættanleg hófst jeg þegar handa við að auka nördaskap minn. Jeg er að velta fyrir mér að taka þátt í Forritunarkeppni framhaldskólanna og er að gera skilaverkefni í gagnasafnsfræði þar sem jeg bý til gagnagrunn sem á virka sem character sheet fyrir Dungeons and Dragons (D&D). Og til að fullkomna þetta alveg tók jeg þátt í mínu fyrsta LAN-i í gær, þó jeg hafi reyndar ekki staðið mig vel þar sem jeg spila eiginlega ekki tölvuleiki..

Hlustið á plötu hljómsveitarinnar The Magic Numbers.
Og jeg er kominn á myspace.
Bæ.

Enn hvað það er skemmtilegt að dagskrárgerðarmenn sem vinna við íslenskt sjónvarp hafi einsett sér það að gera leiðinlega mánudaga að engu hjá mér. Reyndar eru allir alltaf að tala um einhverja bláa mánudaga, en jeg hef aldrei fengið að kynnast slíku. Ekki nóg með það að Appelsínusýslan er á skjá einum á mánudagskvöldum, heldur datt einhverjum snillingi það í hug að bæta inn í þáttaflóruna í íslensku sjónvarpi, þar sem allt virðist reyndar vera að fyllast af leiðindar raunveruleikasjónvarpsþáttum, klassíska grín þættinum Fresh Prince of Bel Air. Þar sér maður ungan og villtann Will Smith dansa fríkaða dansa og rappa með sjö ára frænku sinni. Alger draumur.


Um seinustu helgi gerði jeg mér ferð suður yfir landamærin til að verða vitni að stórviðburði fyrir íslenska hiphop áhugamenn(hiphophausa eins og sumir segja, skil eiginlega ekkki af hverju, kannski eru þeir svo hausstórir(góðir með sig)).
Þar stóð jeg frammi fyrir rapp goðsögnum eins og Buckshot, smiff n wessun og sean price úr heltah skeltah. Ekki var það verra að jeg og stefán (ekki jeg) vorum fremstir nær allan tímann eftir að hafa bolað nokkrum fitubollum frá, og alls ekki var það verra þegar útúrsveppaður sean price misþyrmdi stefáni meðan á tónleikunum stóð, hárreitti hann og og hettureitti. Stutt en áhugaverð ferð, full af dularfullum atburðum eins og snarstækkandi peysum og þvíumlíku.

Helgin sem var að enda var líka með eindæmum áhugaverð þar sem jeg sló persónulegt met í að spreða peningum á bar, týna hlutum, rífa föt og týna skóm. Reyndar var þetta ekki fyrsta skiptið sem jeg hef týnt skónum af fótunum á mér á fylleíi en það er önnur saga. Biðst hérmeð formlega afsökunar á hegðun minni þetta kvöld, þó jeg sé ekki alveg viss hver hún er, en áhugasamir geta leitað svara hjá stefáni2. Einnig vil jeg nota tækifærið og skora Jón Gísla formlega á hólm eftir skóla næstkomandi föstudag. Til vopna! (og ekki einhverja barnalegra paintball vopna litla nördið þitt)

Einhverjum fávita tókst að valda mér alvarlegu hugarangri í gær. Fáviti þessi upplýsti mig um það að hin sanna merking Pepsi vörumerkisins sæist í raun fyrst ef horft er á pepsi merkið aftanfrá í gegnum glerið á glerflösku. Kemur þá í ljós að Pepsi, sem augljóslega er ekki alvöru orð, er í rauninni 12939 eða 12.9.39. Sagði maðurinn mér að þetta væri stofnunardagur Pepsi-Cola fyrirtækisins. Þessar upplýsingar fengu mjög svo á mig, og fannst mér líkt og jeg hefði lifað í lygi allt mitt líf. Seinna komst jeg reyndar að því að þetta var allt saman haugalygi. En það bætti samt líðan mína ekkert. Jeg rannsakaði málið og komst að því að Pepsi Cola fyrirtækið var stofnað seint á 9. áratug 18.aldar. Grunur minn er sá að dagsetningin hafi í raun verið forspá um einhverja hræðilega atburði, seinni heimstyrjöldina til dæmis, því dagsetningin er mjög nálægt upphafi þeirrar styrjaldar. Í raun gæti verið að Pepsi-Cola sé ábyrgt fyrir seinni heimstyrjöldinni! Ef til vill gæti þó verið að þessi hræðilega forspá eða hræðilegu fyriráætlanir hafi aldrei orðið að veruleika því stofnandi Pepsi Cola Caleb Bradham dó 1934. En nú spyr jeg lesendur eða lesanda ef það er þá einhver; Hvað gerðist 12.9.1939? Hér er mynd af Caleb og vinum, hann er þessi með hringinn um hausinn, of niðursokkinn í hugsanir sínar um heimsyfirráð og þjóðarmorð til að pósa fyrir ljósmyndarann:

http://homepages.netralink.com/southsayer/Notorious`duck`.html
er heimasíða sem jeg skil ekki. Og hér er minn seinasti andardráttur:

krúttlegt, ekki satt?

E.s. Sverri fór í sleik.

E.e.s. Allir að skrá sig í HarMa, Harðkjarnafélag Menntaskólans á Akureyri, og Anal-Ma, stjörnuskoðunarfélag Menntaskólans á Akureyri.

skelda, jeg er rappari, dagbókarfærslur bíða betri tíma. PEIS!

Eins og rottur sem flýja sökkvandi skip flytja nú ungmennin hvert á fætur öðru í höfuðborgina. Nú seinast misstum við Úlf og Þeysa, en á móti kemur að nú er ávallt vís staður fyrir eftirpartí í borginni. Eða það vonar maður allavega. Allavega þá vil jeg nota tækifærið og óska þremenningunum (gamalreyndur borgari að nafni Jón bætist í hópinn) til hamingjum með nýju íbúðina sína.

Yfir í annað þá eru prófin að hellast yfir enn einu sinni. Get samt ekki sagt að jeg sé mjög kvíðinn, reddast líklega eins og alltaf. En engu að síður ætla jeg heldur að eyða tíma mínum í að læra en að þvinga fram eitthvað bull til að skrifa. En lög sem eru skemmtileg:

Tom waits - Alice (Af plötunni Alice). ,,How does the ocean rock the boat, how did the razor find my throat''. Gæsahúð.

Tom waits - Green grass. Annað mjög gott af nýju plötu hans. Ótrúlegt hvað kallinn er tilraunakenndur miðað við aldur. (þó ekki í þessu lagi)

The velvet underground - pale blue eyes. Sætt lag og sætur texti.

Slug - Body Pillow. Eitt sinn uppáhaldslagið mitt og var að heyra það aftur eftir mörg ár.

Atmosphere - Fuck you lucy. Slug aftur, ógeðslega góður ..og bitur. ,, The sunshine is fake how much time did i waste"

Last Emperor - Away from the sun. Gott lag. Sorglegt að loksins þegar hann náði að gefa hún sökkað svona mikið.

At the drive-in - one armed scissor. Samt bara fyrir emo crybabies.

Skullfuckað í coma - Lífsleikni listaverk. Bara vá.

Og já, ný myndasíða http://picturetrail.com/einsogahusum